Millet perişan,
İçi kum dolu bir kırık kürek.
Görmüyor göz,duymuyor kulak.
Azimle çarpmıyor artık yürek.
Tabutlar dolmuş,
Ölüler sırada,
Islak bir yığın mendil.
Yok mu kurtaran?
Yanmayacak mı bir daha kandil?
Sonra güneş yine doğudan doğdu.
Ölü dirildi,
Kırık kanatlı serçe,kartal oldu.
Ürkek fare,aslan oldu.
Silahı taştı ama içi nurla doldu.
Haykırdılar. Titredi cihan.döküldüler beşer beşer.
Hata idi zincir, millet-i hürriyete lakin, şaşarmış beşer.