2 Nisan 2008 Çarşamba

Çocuklar ağlamasın!

Bir çocuk ağlıyor,
Annesinin ardından.
Ayarsız çeşme gibi,
O boncuk gözleri.

Bir çocuk ağlıyor,
Dayak atmış babası.
Sıcak yemeğe hasret,
Evinden ayrılalı.

Bir çocuk ağlıyor,
Savaşın ortasında.
Oyuncağı kırılmış,
Sesini hiç duyan yok.

Çocuklar ağlamasın!
Dünyaları yıkılmasın!
Çünkü her çocuk bir tuğla,
Üst üste konulunca belirecek dünya.