Güzel kokuyorlardı, renk renk parlıyorlardı ama yırtıldılar işte!
Her küçük parçası yine yazılabilen, kokan renkli şeylerdi...
Durmadı körolası yırtmaya devam etti.
Her bir parçası yazılamaz, renksiz ve kokusuz oluncaya kadar,
Yırttı, yırttı ve beni çıldırttı.
* * *
Yeni biri geldi,
Yapıştırmak ve birleştirmek istedi ama acelesi vardı anlaşılan.
Sürdüğü tutkal kokuyordu yapışmış kağıt parçaları...
Ne renkleri anlaşılıyordu ne de üzerine yazı yazılabiliyordu.
İyilik mi yaptın sen şimdi?
* * *
Başa dönmekten kortma yüreğim!
Ne yırtan ol, ne yapıştıran...
Güzel kokulu, renkli kağıtlar üret, göreyim!